Tour de Familia und Amigos

Ik ben terug in de Hollandse klei. Zij het lichtelijk onder de radar. Niet getreurd als je daar nog niks van wist, hoe meer verrassing hoe leuker.

Zo waren Dirk en Marieke hoogst verbaasd mij aan te treffenop zijn feestje. Ook een van de gasten was blij verrast. Hebben veel familieleden mij al heel gastvrij een slaapplaats, maaltijd, dranken aangeboden, naast een bundel goede gesprekken. Ben ik nog niet bij jou langsgeweest,... bereidt je dan maar voor.

Mijn broertje zal woensdag bij de mensen in Nieuw Zeeland logeren waar ik wel 6 keer naar ben teruggekeerd, mijn 2e familie zeg maar. Reuze benieuwd hoe dat gaat werken.

Heb je ook zin om Als Joke Tour de Familia und Amigos -slaap -eet - drink of klets plek te dienen, stuur me dan een mailtje, of bij gebrek aan mijn email adres, gooi een reactie (met je naam) op deze blog en ik zorg dat we contact leggen.

Tot snel lieve mensen!

Tsunami in Samoa

Zoals de meest van jullie waarschijnlijk al via het nieuws hebben meegekregen, is Western Samoa en American Samoa getroffen door een Tsunami. De plek waar ik 3 weken geleden nog 10 dagen paradijselijk van het leven had genoten en vrienden had gemaakt, Litia Sini Beach Resort, is van het een op het andere moment van de aardbol weggevaagd.

http://www.litiasinibeach.ws/

Het is onduidelijk of en hoeveel mensen het hebben overleeft, contact met deze kant van het eiland was voor de Tsunami al niet al te best. Toe nu toe is het nieuws over dit gebied, dat maar met mondjesmaat binnenkomt, dat er 9 doden zijn van het strand van Lalomanu. Op dit strand zaten zo'n 7 beach resorts, waarvan Litia het dichts bij de waterlinie zat. Ze hadden net een grote verbouwing achter de rug. In totaal heeft de Tsunami aan meer dan 80 mensen het leven gekost en zijn er nog veel mensen 'not accounted for'

Zo net terug op Europese gronden, geeft zo'n bericht je een hele dikke reality check. Ik hoop dat er snel meer duidelijkheid komt..

Voor een idee hoe het er van te voren uitzag, zie mijn Samoa foto's

Om een vergelijkend beeld te geven, als je op de link naar de 3 foto klikt:http://www.ireport.com/docs/DOC-335902 de plek waar die auto schijnt te zijn neergekwakt, was waar mijn Fale stond. vergelijken kun je dat mijn deze foto van mezelf, ongeveer qua ligging, waarvan Bas opmerkte dat het onderschrift wel erg dicht bij kwam:http://supergrapje.reismee.nl/fotos/26175/jaaaa-samoa/412553/. Dan is er nog dit interview van de NZ televisie. De plek waar het interview wordt gehouden is precies de plek waar Litia Beach ooit stond, wederom te zien aan het kleine eilandje op de achtergrond.: http://www.scoop.co.nz/multimedia/tv/world/27573.html

gemutlichkeit

Sinds ik weer op pad was, na mijn semi winterslaap in Auckland, die nu weer aanvoelt als 3 jaar geleden, had ik maar weinig behofte gevoeld het internet te bestormen met de extrentrieke bundel verhalen die ik op schrift had staan. Het moment zelf werd toen gelukkig weer veel belangrijker als het verreiken van het digitale netwerk. Helaas betekende dit ook dat jij als lezer van de blog je neus allang en breed had leeggegeten zonder enig teken van een update. Geen idee waar ik uithing en hoe het gaat. Een wijs man genaamd Arthur zij eens, hoe minder ik van je hoor hoe beter en daar zat een dikke maaltijd waarheid in.

Daardoor loopt de chronologische volgorde van de blog nu zoveel achter dat en inhaalactie met de uitgebreide verhalen online zelf voor mij als schrijver, ondoenlijk zouden zijn te moeten lezen.2 dikke mappen met foto´s en nog een extra leuke fotomap op de site van mijn broertje met foto´s van onze reis samen± http://www.mijnalbum.nl/Album=LJSPRYL6 en zijn blog over onze avonturen in nieuw zeeland± http://icecool.waarbenjij.nu moeten de pijn wat kunnen verzachten.

Ik heb heerlijke avonturen beleefd in Samoa, daarna met mijn eigen broertje in Nieuw Zeeland, toen door brokken cultuur snuiven in San Francisco, waarna de vlucht me uiteindelijk in Duitsland bracht. Ik neem nog een paar weken tot een maand voor af en bezoek vrienden en familie overal in Europa. Houdt je deur dus open en je telefoon aan je zijde, ik kan zomaar op jou stoep staan. Stuur je meest recente adres als dit je wel leuk lijkt.

Hierin ga ik geen tijd plannen om de gehele avonturen online te zetten. Toen kwamen er mensen methet slimme plan het dan in een soort boekvorm te zetten en deze na de trip aan een ieder te geven die het leuk vindt erover te lezen. Leest ook lekkerder als een digitale pagina. Niet getreurd, meeste lezers, ik probeer zoveel mogelijk van jullie hoogst persoonlijk een wijntje af te schooien en een recente update in persoon te schenken in return.

Tot snel mijn lieve vrienden, Duitsland is prachtig en de Oktoberfesten geven een nieuwe swung aan gemutlichkeit!

Heel kort even

Ik heb hier prachtige verhalen in mijn schriftje staan, geschreven op het paradijslijke zandstrand op een van de vele kustlijnen van het koningkrijk Samoa, maar helaas is internet hier en zeldzaam en ontzettend duur. Die verhalen krijgen jullie bij terug komst van me

In het heel kort dus, Ik zit nu voor 3 weekjes in Samoa, 30 graden luchtvochtigheid 85% snahcts temp zon'n 28 graden. Nice. Ben over de datumlijn gestruikeld dus zit nu ipv een dag vooruit een dag achter jullie.. rara toestanden

Rene, dat betekent dat ik niet de 8e maar de 9e snachts landt op Auckland airport, dus ik slaap op het vliegveld en wacht je daar op! (tis maar 5 uurtjes wachten)

Bas gefeliciteerd met je verjaardag (jezus wat ken ik toch veel leeuwen!)

Rene komt namelijk naar hier !! Mijn littl' bro is coming over!

Papa gefeliciteerd met je verjaardag en je 40 jarig jubileum!

Rene gefeliciteerd met je master diploma!

en ohw ja! Ik heb Lucy 'Xena' Lawless ontmoet, met haar gesproken en alle moed bij elkaar geraapt voor een foto!!!

life is awesome if you let it be! Tot over 3 weken met een verse update en ohw ja de verhalen die iedereen over de email en via de blog heeft aangevraagd zal ik dan ook opgooien :D

dikke knuffel (en doe maar veel reacties plaatsen dat vindt mijn ego heel fijn enzo)

Has just been proposed to

De vraag is,

moet ik met dat nieuws uit de titel beginnen of eerst wat uitleg geven over de opzet van deze blog.

Ach wat, tis veel leuker om de spanning wat op te voeren, dus ongeduldigen, pech gehad.

Eerst hier iets wat me van het hart moet, ik ben happy. Zoiets kan je soms ook van het hart moeten. En als je ver genoeg weg bent om mensen niet face to face to ontmoeten, moet je het ze soms letterlijk zeggen, maar echt, ik ben happy. Hierover heb ik een volgende doedel gemaakt:

----

For some strange reason people put a lot of faith in numbers

like 12 months are better then 11..

The quality of my last 10 months has been outstanding. I know not all people need to go 27000 km over land and sea to find out who they really are, but then again, they're not me. I needed to find the real Joke and i can say for sure I've found her. She's a healthy 50 somewhat girl that rests between 12 en 8AM. Visiting hours on request. She will do housecalls when back home.

I needed to find a second home in the world to appriciate my first one the way it was intended.

---

Korte uitleg over deze blog, er is de afgelopen tijd veeeeel te veel leuks, interesants, mazzelucktic en geweldigs gebeurd om elk stukje in deze blog te stoppen. Begrijp me niet verkeerd, ik wil wel, maar ik kan dat jou als lezer niet aandoen. Zou een boekwerk op zichzelf worden en we hadden afgesproken met elkaar daarin niet meer door te halen.

Daarom dit voorstel: Ik stel hieronder een lijst op met alle leuke super dingen die me de afgelopen tijd overkomen zijn, met de belofte dat ze stuk voor stuk een prachtig verhaal hebben. Als je geprikkeld wordt door een van deze titels, en je wilt meer weten, plaats dan een reactie op deze blog met de gewenste titel/onderwerp en ik speel uw verzoeknummer.

De Lijst:

• Muizenplaag
• 16 uur lang Alarm festijn
• NZ filmmarathon met een hele speciale ontmoeting
• Politiehelikopters
• Craig's back, Joke is Homeless again
• My Lil' Bro is coming down under!
• SAMOA holiday
• San Fransisco baby
• App met zwembad, gym en portier, gratis!
• Diner for 2, Francois doet mee
• Tobias onder de hamer
• Een weekend vol met weed
• French and Saunders Live
• Rien vliegt boeizwah
• Jamie koop zeer vet busje
• Jamie leent Amanda's boer zijn auto en dan...
• Jamie, Amanda en Joke een dag weg
• Louche autokopers
• Hittegolf midden in de winter!
• MGMT concert met 'asperine'
• Harry Potter met Ian en Hayden
• Daytime drinking, Korean movie en een geloofsbekering
• Auto's wassen voor burgers
• Dokterbezoeken met een funny awkward scene
• The how to sell a used car in NZ for dummies guide
• Vertel mensen f je gas benzine of diesel nodig hebt wanneer je ze je auto leent
• Quote beginneling

Een hele bak vol goede zaken

Hallo daar beste lezer,

Er is een heleboel gebeurd de afgelopen weken. Ik wil me echter aan het voornemen houden mijn blogs niet langer uit de hand te laten lopen in lengte, dus ik deel de stukken op over een blog of 3. Er liggen nog wat oude werken op de plank namelijk.

Eerst een zeer actueel nieuwtje. Ik heb eindelijk een call back gehad van het castingburo! De afgelopen weken kreeg ik af en toe een smsje toegeworpen met de vraag of ik dan en dan beschikbaar was en daarover meteen terug te bellen. Ik heb dat elke keer braaf en trouw gedaan, maar geen follow up. Gisteren kreeg ik, na zo'n sms, eindelijk een verlossend belletje terug. Legend Of The Seeker (the one thing I wanted to work on!!!) wilde me 2 tot 5 dagen hebben als extra extended (wat zoveel betekend als figurant met de kans op een zinnetje hier of daar) eind juli begin augustus. Of ik de volgende morgen meteen om 11.00 in de Henderson Studios kon zijn om de kostuums door te passen. WOEHOE!

Legend Of The Seeker is een op de boeken van Terry Goodkind gebasseerde fantasy serie van de makers van Xena en Hercules in samenwerking met de ABC Disney Studios. Verschil met Xena is dat ze een budget van 1,5 miljoen per aflevering hebben en veel serieuser zijn in de plotlijnen (wat best jammer is) De cinematografie is uitzonderlijk mooi. Kijk voor een sneak peak maar eens onder mijn video's op deze blog!

Misschien dat toch te mooi om waar te zijn...

Eenmaal aangekomen bij de studios kreeg ik het nieuws dat de draaidagen gecancelled waren en dat de eerder geplande opnames waren geschrapt. Omdat de mensen van de wardrobe niet wisten of deze dagen nog werden hernomen met mij, hebben ze toch voor de zekerheid een doorpassing gedaan. En dat was FUN! Ik weet nu helemaal zeker dat ik in New Zealand een Size 8 ben!

Laten we hopen dat ze me nog terugbellen, ik sta in de startblokken en heb er zin in!

--

Als je in een dipje zit, moet je iets leuks doen! En zodoende heb ik de afgelopen weken van allerlei leuke dingen ondernomen. Hierover een volgende keer meer..

Een sneak peak in de toekomst: A.s zondag ga ik naar French and Saunders Live First and Farewell New Zealand Tour! Ik ga Dawn French and Jennifer Saunders live zien! Kost een duit, maar dan heb je ook wat. Speciaal voor deze gelegenheid komt Rien vanuit zijn nieuwe woonplaats Wellington OVERGEVLOGEN naar Auckland om een leuk weekend samen te hebben met als toetje de voorstelling op zondag!

--

En dan als afsluiter een oldie die al wat langer op de planken lag:

En het goot en goot en goot maar..

Kevin Sorbo (Hercules, The Legen..wait for it..Da(i)ry Journeys) heeft het al ooit eens voorzichtig benoemd. Voorzichtig inderdaad, want erover praten mag je niet. Ik heb het hier over het uniek verschijnsel genaamd: Aucklanders en 'hun' weer.

Aucklanders, bewoners van Auckland (Tamaki-makau-rau of City of Sails)

Een land in een land, Aucklanders worden niet gezien als volbloed kiwi's en alles 'houdt op' bij highway 1. Alles van buitenaf kauwt en knaagt er maar aan en al het geld blijft aan de stok van Auckland kleven. Aucklanders schijnen er niet mee te zitten. Waarom zouden ze ook, met hun 1,4 miljoen kiwi's hebben ze 1/3 van het land in de broekzak en om de stad uit te komen, moet je een uur rijden. Om het gemakkelijk te maken hebben ze het gebied daarom ook maar een 'Provincie' genoemd.

Over dat stukje Aucklandse inborst niks te klagen. Het is dat andere feit dat als een olifant in de kamer, op het dressior, naast de porseleinkast staat.

Auckland is prachtig! De posters roepen het uit (in echte kiwi humor) Auckland, if you don't expect to much, you'll love it!

Weer is prachtig, mensen zijn prachtig, landschap prachtig, ga zo maar door...

Ze zijn niet schuw over de mooie kant van de jaartelling te praten:

'On 27 July 1939 Auckland received its only recorded snowfall.'

'In all seasons, the beauty of the day is in the early morning. At that time, generally, a solemn stillness holds, and a perfect calm prevails...' Many Aucklanders used this time of day to walk and run in parks.'

AHA!!!!!

Daar ligt het gevoelige punt.. Er is een REDEN dat iedereen zich als een gek naar buiten begeeft bij de eerste lichtstralen aan de hemel... maar die reden noemen is taboe.. Auckland's 'Hij die niet genoemd mag worden.'

Kevin Sorbo waagde het in 1995 om in een interview waarin hem werd gevraagd hoe hij, als Amerikaanse acteur, het beleefde alweer enkele jaren in Auckland te wonen. Hij waagde hierop te antwoorden dat hij de rust waardeerde, men rent hier niet als een gek voor je handtekening, dat kiwi's lief aardig zacht en aaibaar waren, MAAR dat hij ervan baalde dat het weer hier zo vaak 'dipte'.

Dipte..

Hij zei ' dipte '

De man zei ' dipte '

Aucklanders hebben het hem nooit vergeven..

Het grote geheim

Aucklanders zijn een apart volkje in de wereld die zich het weer als een persoonlijke belediging aantrekken...

Maar je kunt er niet omheen. Het REGENT hier zowat elke dag!
Het heeft de afgelopen 3 dagen aan een stukje door gehoost.

Auckland, you'll LOVE it! (just don't mention the weather)
....

http://en.wikipedia.org/wiki/Auckland

Reborn Into the Wild

Ik voel me als herboren.

Na een lange winterslaap lijkt mijn lust voor ondernemen weer gezond en actief te zijn. Ik had er eerlijk gezegd wel wat mee in de maag gezeten, dat doet een mens nou eenmaal. De kunst van het niksdoen is niet voor de 'faint hearted'. Ik had mezelf altijd als een meester gezien, echter werd me hier de zwarte band afgenomen en moest ik me terugwerpen op de mat voor een paarse overwinning.

Bordom..Verveling..Neuspeuteren..

En bovenop alles een niet weggaande last van mijn nieren, met als gevolg dat er bakken gedronken wordt en constant geloosd moet worden.

Dat was mijn vermaak voor de dag.

Maar niet meer.

Eerder vermeld (blog nummer zoveel) dat het zetten van doelen je wereld op zijn kop kan zetten, hoe klein, banaal of dagelijks die ook kunnen zijn. Om in Marshall termen te spreken: 'A reason to put on pants in the morning'.

Ik zat met een angst in de maag dat deze laatste weken al het goede van de maanden ervoor aan het wegvreten waren en dat ik er niks aan kon doen om het te stoppen.

En toen zag ik 'Into the Wild'

Ik had de film lang vermeden en me niet gewaagd aan het boek, omdat ik van zoveel mensen (waaronder enkele hardcore Alaskanen(is dat een correct woord) had gehoord dat het een vereering van een idioot was. Een dromer die alle regels van overleven aan zijn laars 'lap'te..

Maar dan komt er zo'n niet speciale dag waarop je dan toch een dvd in je speler stopt...

En kijkt.. en jankt.. en herkent.. en jankt.. en er nog eens een ronde van doet

en de soundtrack koopt..

Je weet hoe ik soms op films kan reageren. (vraag Bas anders)

Ineens was de schuld weg. Ik had deze tijd nodig, ik was iets aan het vinden en ik was zo dichtbij dat het puntje van mijn tong er heet van werd.. Ohw als ik het maar kon vangen..

En daar was het..

Herboren.

Stappen en snappen

Gedachtels van deze keer:

*In onze huidige maatschappij is het duurder iets te laten repareren dan het te vervangen door een nieuw produkt, wat zegt dit over onze maatschappij..

Alhoewel ik zelf erg verbaasd ben tijdens mijn afwezigheid behoorlijk wat zaken mee te krijgen, waren er de afgelopen tijd ook momenten waarop ik helemaal 'WAAATTT! Dat kan niet' door de kamer ging, echter bij bespreken van de feiten op mijn vingers werd getikt met, 'Een zandloper heeft het nog sneller door, onder welke steen leef jij, oud nieuws, koeienduiker'. Een overzicht van mijn oud nieuws schokken:

*Paddo's nu officieel verboden

*Marc Marie draagt een pruik

*Amerika wist niet dat hun Idol gay was (OMG how could you miss that)

*Een massale baby boom onder haar neven en nichten (woehoe)

*A team, the movie is doomed, LIAM NEESON als Hannibal

*Helmut Lotti draagt een pruik

*Dat wortels oranje zijn omdat de Hollanders het beter verkoopbaar vonden

Okay, ik geef toe, geen wereldschokkend nieuws, maar juist die dingetjes maken het kriebelen in de buik van hoe het met je landje gaat groter. Gericht op het landje zelf.

----

Mijn 5 wensen lijst, wat ik nog wil leren:

*Motorrijden

*Gebarentaal

*Aikido

*Stunt paardrijden

*Fatsoenlijk drummen

Lijkt me een mooie lijst voor 2009-2010

----

Ik mag met eer en trots vermelden in 2010 Ceremoniemeester te mogen zijn. I'm so excited!

----

En dan het hoofdmenu van deze blog

Dit weekend ging ik dan eindelijk eens stappen. Ik moet toegeven, er is gestapt op deze reis, maar een daadwerkelijk bezoek aan een gaybar had er nog niet ingezeten. Niet zo verwonderlijk ook, sinds ze de'r in het hele land eigenlijk maar eentje hebben. En die komt compleet met dragqueenshows, shirt gooiwedstrijden en gemengde toiletten.

Het bezoek was een week of wat uitgesteld omdat ik er niet zo'n zin in had in mun eentje in te duiken. Gelukkig was daar de reddende engel Hayden die zo vriendelijk was mijn chapperone te zijn. Hayden is de zoon van Robyn en Graeme en woont als bij een godsgeschenk ook in Auckland. We hadden elkaar eerder gesproken over de telefoon maar nog niet ontmoet dus er lagen verwachtingen. Gelukkig allemaal waargemaakt en we konden het vanaf de eerste minuut goed met elkaar vinden.

Om het volgende te begrijpen moet je in acht nemen dat ik niet langer meer een ervaren (als ik dat al ooit was) stapper en drinker ben. New Zealand was goed voor de interne reiniging en met de prijs van een drankje hier blijf je vanzelf van de lange doorhalers af. Goed, in acht genomen, we gaan verder.

Ik kon na wat stroef gedoe in de flat met wisseling van bewoners wel een losse avond gebruiken en dus gingen we, door de werkelijke waar storthoosbui die maar niet leek te stoppen, op weg naar de 'Family' bar.

Het was inderdaad weer even wennen. Ik ben zelf geen groot fan van deze barren, te meer om het grote 'drama' wat zich schijnbaar altijd ontpopt. Hoe later de avond, hoe meer 'drama'. Maar in dat gegeven, des te meer uitdaging voor een prijs ;-)

Ik heb deze avond 3 of 4 Smirnoffs genuttigd en ik heb me erg vermaakt, waaaaah dansen op muziek die IN de mode is, dat was lang geleden!

Na een leuke avond ben ik keurig afgezet voor de deur en dankte ik mijn nieuwe stapmaatje.

10 minuten later moest ik de prijs betalen voor ongetraind op stap te gaan..

knuffel

Joke