Hehe, eindelijk weer een update, hoor ik je lezen. Ja sorry, je leest dan ook hardop, slimmeke. Fijn dat je der weer bent, ik ben er ook, dus laten we maar eens beginnen dan, hmmm, heb jij ook zo'n trek in kiwi's nu bij de weg?

Na mijn avonturen in de Waitomo Caves waren Tony en ik toe aan een goed bed en wat extra power juices voor onze camera's na al dat schoons gezien te hebben. Mijn bus geeft me veel, maar ongelimiteerde stroom voor alles is net wat te veel. Dus we zochten een CS adres in de buurt van Waitomo. Welgeteld 1 member in de regio voor 30 km en we warengeluksvogels dat hij ons accepteerde, yes! Craig (jawel nog een Craig) pikte ons op met zijn originele Harley Chopper uit het 'centrum' van Otorohanga, waar hij officieel woonde en na een rit van een half uur door de meest minuskule tekens van leven, waarin het een uitdaging was hem bij te houden met de bus, kwamen we bij zijn huis uit. Prachtig in niemandsland met een geweldig uitzicht over de vallei. Craig, een echte authentieke Kiwi farmer, met dikke eeltlagen op zijn handen, gaten in elk tshirt, ontelbare erfhonden, jacht trofeeen in de biljartkamer en een gigantisch zelfgebouwd huis. Zijn huidige vriendin (erg vriendelijk) was een former CSser uit Duitsland, die verliefd was geworden toen ze bij hem CSte. Benieuwd naar mijn CS avonturen en wat mensen nu ECHT van me vinden: http://www.couchsurfing.com/people/supergrapjeis de site to be. Na een heerlijke nacht, waarin ik audiomatig vernam dat Craig en zijn vriendin elkaar nog steeds erg aantrekkelijk vinden :D, gingen we op weg naar Kawhia beach, waar je een uur voor en na eb je eigen hotpools in het zand kunt graven. Echt gelukt is het niet, maar het strand was prachtig. Foto komt eraan.

Op naar New Plymouth, we hebben alle tijd, dus elke wegwijzer (die voor 'attracties' zijn bruin hier) die we zagen onderweg, namen we dan ook. Zo vonden we een kleine schat in de vorm van een waterval: Waitauguru in de buurt van Piopio. DOEN! Joke gaat echt voor elke centimeter verkennen hier en het bevalt goed. In New Plymouth hadden we ook een host gevonden, Jan o'Connor. JAWEL Wouter en de rest:o'Connor, awesome! Jan woont samen met haar 2 belgische honden Brock en Cody en is een journaliste voor een motormagazine. Vervend strandwandelaar en eigenaar van een pracht buikschuiver (en alle afleveringen van the long way round;P). Omdat ze een nieuwe nier nodig heeft, en zodoende moet wachten in New Zealand, kan ze momenteel niet veel reizen en houdt zich bezig met Cssers hosten. Een superwijf. Ze bracht ons naar de beste fish 'n chip place van New Zealand, zalig. Onmogelijk te vinden zonder hulp van een local. Ze nam ons mee de stad in, hielp me aan nieuwe slippers op de mannenafdeling (kleine maten worden nooit gekocht daar en ze zijn 75% goedkoper als de dames). Ja het doet me pijn, maar na 7 jaar trouwe dienst moest ik afscheid nemen van mijn trouwe slippers, geknapt in de hitte van de strijd. Verder alle historische plekken mogen zien, ze nam ons mee naar art gallerijen en huurde films voor ons omdat het weer zo bagger was. Jammer, want New Plymouth is 1 van de zeldzame plekken waar je op het pikzwarte strand kunt liggen bakken terwijl je naar de snowboardende gasten opmount Taranakikunt kijken. Persuit of Happiness en Second Hand Wedding met 3 dampende pizza's. Oehw wat zwaar allemaal. Na een lange frisse ochtendwandeling op het strand met de honden was het tijd om verder te gaan..

De gehele Surf Highway gedaan zonder verdere bijzonderheden als dat ze heel veel mooie stranden hebben. De nacht in Stratford doorgebracht en een bergbeklimming/wandeling gemaakt (het was niet warm daar) op mount Taranaki. Op naar Taumarunui over de zeer speciale Forgotten World Highway. Waarom speciaal? Niet alleen de world daar is forgotten, maar ook de highway. Meer dan de helft is unsealed, geen asfalt dus. Reden nummer 2, er is een dorpje aldaar die zichzelf vrij heeft verklaard van New Zealand en haar eigen republiek heeft opgericht. Je kunt in het opperhuis aldaar een stempel in je paspoort EN een paspoort krijgen, dus dat hebben we gedaan. Hahaha, erg grappig, hoe dood kan een republiek zijn, 7 huizen en een geit (jawel) als burgemeester. Goed eten, dat wel. Een geweldig nacht doorgebracht boven op een berg, geparkeerd en geen ziel die daar kwam, dat is vrijheid in een notedop. Door Ohakune gereden, de worlds capital of carrots, geen grapje.

Tony wil de Tongariro doen, die ik al heb gedaan dus we rijden terug naar mijn favouriete stad in het midden, Taupo en door naar Turangi. Omdat Tony retevroeg op moet voor de crossing, spreken we af dat ik kan blijven slapen inde achterkantterwijl hij rijdt. Haha, dat werkt dus wel ff zwaar op je blaas al dat gerammel. Ik wil niet 2 dagen wachten in mun uppie dus ik zoek een Cs host in Turangi. Het zijn er maar 3 enslechts eentje is actief, Johanna (kan dat een joke zijn) Rijken. Jawel, ik heb een Joke gevonden, in the middle of New Zealand! 38 jaar geleden geemigreerd en Johanna gaan heetten omdat ze de foute uitspraak niet kon uitstaan. Ze had 2 Nederlandse mensen op bezoek die ze ooit in een trein in NL ontmoet had en ik mocht meteen aanschuiven voor de maaltijd. Heerlijk geslapen in een echt bed en ook Tony mocht komen de volgende nacht. De spa's aldaar bezocht en bezwommen en verder geluierd. We besloten te koken voor haar en ik besloot het poffertjes recept uit haar 56 jaar oude!!! margriet kookboek te maken. Ik had de porties een beetje onderschat, ik had genoeg beslag voor 10 man onderhand en het verkeerde soort bloem natuurlijk maar ach,ik beneen ervaring rijker.

Aan iedereen die dit leest, kunnen jullie mij typische, redelijk makkelijk te maken Hollandse recepten sturen? Zoals speculaas, stampot, balkebrei enzovoort? Alvast bedankt!

Afscheid nemen van Tony 'the gentleman' Li was een stapje verder in mijn avontuur. Mijn volgende reispartner zal Elena Bassi heetten en we zijn alweer ruim een week op reis en hebben ontzettend veel beleefd, maar dat voor na kerst. Met kerstzijn wein Wellington met andere Cs-ers op het strand. Iedereen neemt 1 poluck pan voor 10-15 personen mee en een cadeautje van niet meer dan 30 dollar voor je secret santa. Ik zal geen cold and lonely christmas hebben dit jaar.

Aan mijn lieve ouders, gefeliciteerd met jullie trouwdag! Alweer een rock van een jaar erbij, ongeloofelijk, jullie zijn mijn voorbeeld van hoe het ooit echt kan gebeuren!

dikke knuffel iedereen.

Joke